اخبار

در دبیرخانه شورای عالی عتف بررسی شد:

طرح پژوهشی با موضوع ذخیره سازی زیرزمینی گاز طبیعی

طرح پژوهشی با موضوع ذخیره سازی زیرزمینی گاز طبیعی
در یکصد و بیست و هفتمین نشست کمیسیون تخصصی انرژی، طرح پژوهشی با موضوع ذخیره سازی زیرزمینی گاز طبیعی از سوی شرکت مپنا مورد بررسی قرار گرفت.

به گزارش روابط عمومی دبیرخانه شورای عالی عتف ابتدا دکتر علی آبادی (مدیرعامل مپنا و عضو کمیسیون انرژی) به اهمیت ذخیره سازی انرژی و به خصوص ذخیره سازی هیدروژن پرداخت و تاکید کرد: «موضوع ذخیره سازی انرژی بسیار حیاتی و حائز اهمیت است. به خصوص در کشور ما با ویژگی های خاص خود که دارای یکی از بزرگترین منابع انرژی هستیم اما در زمستان با کمبود انرژی مواجه می شویم و حتی مجبور به مصرف گازوئیل به عنوان سوخت نیروگاه ها هستیم. این مشکلات برخی مربوط به بخش تولید، برخی بخش انتقال، برخی نیز مصرف بی رویه است که البته به علت آدرس غلط ارزان بودن انرژی است. موضوع این جلسه ذخیره¬سازی گاز است اما اگر ذخیره سازی برق را نیز در نظر داشته باشیم شاید جز مهمترین کارهایی باشد که در کشور باید به آن بپردازیم. گرچه روش های مختلف ترمودینامیک و مکانیکی وجود دارد مانند ذخیره سازی تلمبه ذخیره، حرارتی، شیمیایی مانند باتری و ... و از همه آن ها مهمتر بخش ذخیره¬سازی هیدروژن. علاوه بر این بحث هیدروژن که در دنیا بسیار مورد توجه است و جز انرژی های تجدیدپذیر محسوب می شود. از جمله مشکلات این انرژی ها عدم تطابق زمانی و مکانی تولید با مصرف است. برای همین به ذخیره¬سازی نیاز داریم ذخیره سازی به صورت باتری بسیار گران قیمت است. با این حال برای کاربردهایی مانند خودرو  الگوهای استفاده از باتری هنوز نسبت به هیدروژن به صرفه¬تر هستند. اما اگر بنا باشد که انرژی را به صورت هیدورژن ذخیره کنیم در همین موضوع ارائه قرار می گیرد و امکانات و لوله کشی های آن در کشور موجود است. قادر هستیم تا 20 درصد سوخت نیروگاه ها را از طریق هیدروژن تامین کنیم و برای توربین های سیکل ترکیبی جدید که عرضه می کنیم میتوانند تا 42% هیدروژن مصرف کنند. اما ذخیره سازی هیدروژن در مخازنی مانند گنبدهای نمکی فرصت مناسبی است که در کنار ذخیره سازی گاز طبیعی قرار می گیرد. هیدروژن پس از تولید که انرژی بر است به عنوان یک حامل انرژی محسوب می شود. پژوهش پیشنهادی مپنا صرفا برای گاز طبیعی نیست و حوزه های استفاده گسترده تری دارد.  این بحث از آن جهت حائز اهمیت است که با توجه به وجود منابع آب در شمال و جنوب کشور، می توانیم انرژی های تجدیدپذیر اضافی را به هیدروژن تبدیل و ذخیره سازی نماییم.»

در ادامه مهندس مجتبی مشیری (سرپرست بخش اکتشاف و تولید نفت و گاز مپنا) به ارائه جزئیات طرح پرداخت که شامل نکات زیر است:

سیستم مصرف انرژی کشور بسیار وابسته به گاز طبیعی است و 63% انرژی کشور به صورت مستقیم یا غیر مستقیم از گاز طبیعی تامین می¬شود.

ذخیره سازی زیرزمینی گاز به ذخیره سازی در عوامل زیرزمین در مقیاس بزرگ و استفاده در زمان نیاز گفته می-شود.

در زمستان مصرف گاز طبیعی سه تا چهار برابر مصرف تابستان است و از این اختلاف می¬توان در تابستان جهت ذخیره سازی استفاده نمود.

ذخیره سازی گاز دارای مزایای افزایش امنیت انرژی، پدافند غیرعامل و افزایش ظرفیت صادرات است.

روش¬های ذخیره سازی زیر زمینی انواع مختلفی دارن که هر کدام دارای مزایا و معایبی هستند.

مزیت ساختارهای نمکی این است که می¬توان چندین بار در طول سال تزریق و برداشت داشته باشند. 

ظرفیت ذخیره سازی گاز طبیعی در جهان دارای شیب افزایشی است. 

کشور ما با کمتر از 2 میلیارد متر مکعب سالیانه گاز در رتبه 20 قرار دارد.

ظرفیت 120 میلیارد متر مکعب در جهان در حال اجرا یا برنامه ریزی تا سال 2035 است.

دو پروژه اجراشده ذخیره سازی زیر زمینی گاز در ایران داریم با نام های شوریجه در استان خراسان و سراجه در استان قم که از مخازن گازی تخلیه شده هستند. 

تمایز پروژه با طرح های قبلی در زمان بندی فشرده، جامع نگری و یکپارچگی توزیع و ذخیره¬سازی، مدل¬سازی عددی سیستم انرژی و سناریو های کمی و کاربردی است. 

در ادامه دکتر خاوندی دبیر کمیسیون با تشکر از طرح ارائه شده توسط مپنا جویای نظر اعضای کمیسیون شد.

دکتر مرجانمهر و دکتر نامنی با اشاره به اجرای طرح کلان ملی ذخیره سازی گاز طبیعی خواستار توجه بیشتر شرکت مپنا با اسناد بالادستی و هماهنگی بیشتر با دستگاه های مرتبط جهت پرهیز از موازی کاری شدند.

دکتر خان بیگی از وزارت نفت، ضمن تاکید بر مطالب بیان شده توسط اعضای دیگر، اهتمام شرکت مپنا به عنوان یک شرکت خصوصی در حل چالش ملی را ستود.

 
۳ اسفند ۱۳۹۹ ۱۲:۳۰
تعداد بازدید : ۱,۰۳۷